ឧភតោ
អ៊ុភៈ-- បា.; សំ. ( និ. ) (ឧភតស៑, ឧភយតស៑) ទាំងពីរ, ខាងទាំងពីរ, ទាំងពីរខាង, អំពីខាងទាំងពីរ, តាមខាងទាំងពីរ ។ ឧភតោច័ណ្ឌ កាចទាំងពីរខាង (កាចដូចគ្នា) ។ ឧភតោចណ្ឌាល ជាចណ្ឌាលទាំងពីរខាង (ជាចណ្ឌាលដូចគ្នា) ។ ឧភតោធារ ដែលមានមុខមុតទាំងពីរខាង : កាំបិតឧភតោធារ, សស្រ្តាឧភតោធារ (ព្រះខ័ន) ។ ឧភតោបរិសុទ្ធិ បរិសុទ្ធិទាំងពីខាង ។ ឧភតោពាហ៍ (បា. --វាហ) ដែលហូរបែកជាពីរផ្លូវ : ប្រឡាយឧភតោពាហ៍ ។ ឧភតោព្យញ្ជនក ឬ --ព្យញ្ជនកៈ (--ព្យ័ញ ជៈនក់ ឬ --ជៈ នៈ កៈ) អ្នកដែលមានភេទជាពីរ គឺចួនកាលជាបុរសចួនកាលជាស្ត្រី : មនុស្សឧភតោព្យញ្ជនក (មាននិយាយក្នុងវិនយបិដកពុទ្ធសាសនា) ។ ឧភតោភាគ ទាំងពីរចំណែក, ចំណែកទាំងពីរ ។ ឧភតោភាគី អ្នកមានឬបានចំណែកទាំងពីរខាង (ឥត្ថី. ជា ឧភតោភាគិនី) ។ ឧភតោភេទ ការបែកជាពីរ ។ ឧភតោសុជាត អ្នកដែលកើតអំពីមាតាបិតាមានពូជពង្សស្មើគ្នា : ក្សត្រិយ៍ឧភតោសុផាត (ក្សត្រិយ៍សុទ្ធ) ។ ព. កា. ធៀប : រីព្រះមហាសត្ត ព្រះនាមសិទ្ធត្ថ ឧភតោសុផាត តព្រះរាជវង្ស មហាក្សត្រិយ៍នរនាថ តាំងពីព្រះបាទ ឱកាកៈមក ។ ឧភតោសុទ្ធិ បរិសុទ្ធិទាំងពីរខាង ។ ឧភតោសុទ្ធិសរណគមន៍ (ព. វិ. ពុ.) ត្រៃសរណគមន៍ ដែលបរិសុទ្ធទាំងអ្នកឲ្យទាំងអ្នកទទួល គឺពោលបាលីត្រឹមត្រូវទាំងពីរនាក់ (សរណគមន៍សម្រាប់សាមណេរ) ។ល។