អ៊ុ-- សំ. ( ន. ) (ឧឞ‌ា) ពន្លឺ​បំព្រាង​ជិត​ព្រឹក, វេលា​ភ្លឺ​ស្រាង, ពេល​បំព្រាង, ពេល​ក្រហម​ឯ​កើត (ហៅ ឧសា​កាល, ឧសា​សម័យ ឬ ឧសា​ប្រភាត ក៏​បាន) ។ វេវ. បុព្វណ្ហ​កាល, បុព្វណ្ហ​សម័យ, អរុណោទ័យ ។ សម្រាប់​ប្រើ​ក្នុង​កាព្យ, ដូច​ជា : នៅ​ពេល​ឧសា ដែល​ព្រះ​សុរិយា បញ្ចេញ​រង្សី អស់​ទាំង​ជន​ផង ទោះ​ប្រុស​ទោះ​ស្រី ទោះ​ទាំង​បក្សី ក៏​ភ្ញាក់​ពី​ដេក ។ ធ្លាប់​ធ្វើ​ការ​អ្វី ជា​ប្រក្រតី តាម​ដោយ​ចិត្ត​ត្រេក ទោះ​ការ​នោះ​ធ្ងន់ ពេក​ពន់​ស្កះ​ស្អេក ធម្មតា​វែក​ញែក ឲ្យ​ខាន​ពុំ​បាន ។