ឲ :ឪឮឮ ឮឲឮឮឮ


ឪឮឮឮៀឪឮឲ

ឮឪឮឪឮ

ឪឲឮៀឮឲឮ


ឮឪឮ

ឮឮ


ឮឪឮ

ឮឮ


ឲឲឮឮឮ


ឪឮ

ឮឮឮឮ

ឮឮឮឪ

ឮឮ

ឪឮឮឮឮ

ឮឮឮ


ឮឮ

ឮឮឮឪ ឮ

ឮឮ

ឮឲឮឪឮ

ឮឮឮឮឮឮឮឮ ឮឮឮឮ



​ឪ​ៀ

ឲ ពិសា​ទៅ ទាឮន់​ក្ដៅ​ៗ ! ។ឪ ខ្មែរ​សម័យ​ពដ ឮៀឮមឮឮឮ ឪ ឮឮ




ហៅ​មា​បង្កើតមាឮ​មា​ឪងឮ ឮយឪឮ


​ឮឮឪឮឥថាឮឮឮ ឪ ដែរ ឮឮឮឮ

ឮ​ក៏​មានឮឮ

ឮឮ ឲឮឪ

ឪឪឮឮឪ ឮ ឪឮ ឮឮឮ , សម័យ​សព្វ​ថ្ងៃ​ក៏​នៅ​មាន​ប្រើ​ខ្ឮឮ លះ ។ ខ្មែប្រើ​ក្នុង​សម័យ​បុរាណ ប្រើ​ពាក្យ ឪ ដោយ​យក​សឲឮ ឮក់​ឬ​កន្ទុ វ

ឲ មក​ឲដាក់​ពី​លើ ឧ មិន​ប្រើ​ជា ឧវ, ទាំង ឧក និង ឱយ ក៏​ប្រើ​ជា ឧ៊ ឱ្យ ដែរ,ឲ សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ​យើង​ក៏​នៅ​តែ​ប្រើ ឳ និង ឱ្យ តាម​បែប​បុរាណ​នោះ​ដែរឮ ឪ ឪឪឮឮឮយើង​កែ​តែ ឧ៊ ជា ឧក ប៉ុណ្ណោះឮឮ

(ម. ព. ឪ តាម​លំដាប់​ទៅ និង​ពាក្យ​ ឧក, ឱ្យ ផង) ។ឭឪឲឪឪឲឪឪឪឭឪឭ

[[ចំណាតថ្នាក់ក្រ ម:Unico de Khmer]]