( ន. ) ឈ្មោះ​វល្លិ​មួយ​ប្រភេទ ដើម​រឹង ស្លឹក​ធំ​ៗ ដុះ​បែក​ជា​គុម្ព ផ្លែ​ស្រដៀង​នឹង​ត្រឡាច​ខ្លូត ប៉ុន្តែ​ខ្លី​ៗ​ជាង​មាន​ជ័រ​ស : ផ្លែ​ឪណុល​មាន​រស​ជាតិ​ពុល ។