សំ.; បា. ( ន. ) (ឥក្ក “នក្សត្រ; ខ្លា​ឃ្មុំ; ស្វា​អង្គទ”) ផ្កាយ​ក្រពើ; ផ្កាយ​នព្វ​គ្រោះ; វេលា​មាន​ជោគ, មាន​មង្គល, មាន​សួស្ដី ដែល​កំណត់​តាម​ហោរា​សាស្រ្ត : ហោរ​សង្កេត​រក​ឫក្ស, ថ្ងៃ​មាន​ឫក្ស (សរសេរ​ជា ឫក្ស ដូច្នេះ​ឯង ប៉ុន្តែ​មាន​សំនៀង​ឲ្យ​ថា​ជា ២ ប្រភេទ : អ្នក​ខ្លះ​ថា រឹក អ្នក​ខ្លះ​ថា រើក, ដែល​ថា រើក ជា​សំនៀង​ឃ្លាត​ក្លាយ​តាម​ទម្លាប់​និយាយ, ដូច​គ្នា​នឹង​ពាក្យ កណ្តុរ, ឆ្នាំ​កុរ, ខ្នុរ, សម្បុរ, អសុរ, ហឹរ នេះ​សរសេរ​យ៉ាង​នេះ​ឯង ប៉ុន្តែ​អ្នក​ខ្លះ​និយាយ​ក្លាយ​សំនៀង​ថា កណ្ដោរ, ឆ្នាំ​កោរ, ខ្នោរ, សម្បោរ, អសោរ, ហើរ ដូច្នេះ​ទៅ​វិញ; សៀម​ក៏​សរសេរ ឫក្ស ប៉ុន្តែ​និយាយ​ក្លាយ​សំនៀង​ថា រើក ដែរ អ. ថ. រ៉ឺក ។ ម. ព. នក្ខត្ត​ឫក្ស ផង) ។