អេវុ័ង ឬ អែ-- បា.; សំ. ( និ. ) (ឯវម៑) យ៉ាង​នេះ, ដូច្នេះ; យ៉ាង​ហ្នឹង, យ៉ាង​ហ្នឹង​ហើយ, មែន​ហើយ; ដោយ​ប្រការ​ដូច្នេះ, ដោយ​ប្រការ​ដូច្នោះ; ដូច​សេចក្ដី​ដែល​ថា​មក​ហើយ​នោះ; មាន​ឧបមេយ្យ​ដូច្នោះ;... ។ ខ្មែរ​ប្រើ​សំដៅ​សេចក្ដី​ថា “ចប់​តែ​ប៉ុណ្ណេះ, អស់​សេចក្ដី​តែ​ប៉ុណ្ណេះ” (ព. ទេ.) ។ ព. ប្រ. ប្រើ​ជា​ពាក្យ​សាមញ្ញ​ថា “ស្រេច, ស្រេច​គ្នា​តែ​ប៉ុណ្ណេះ; ស្រេច​តែ​ម្តង !, ហើយ​តែ​ម្តង !, ហើយ​គ្នា​តែ​ម្តង !; ...” : អុញ ! ឯវំ​តែ​ម្តង ! អុញ ! ហើយ​គ្នា​តែ​ម្តង !; ណ្ហើយ ! ឯវំ​ត្រឹម​ណឹង​ចុះ ! ណ្ហើយ ! បញ្ចប់​ត្រឹម​ប៉ុណ្ណឹង​ចុះ !