ប្រាកដ
(សំ.), (បា.) (--កត់) (ប្រកដ ឬ ប្រាកដ; បាកដ) (1) ដែលល្បីល្បាញ, ដែលមានកេរ្តិ៍ឈ្មោះល្អ, ដែលលេចឮច្បាស់លាស់; ដែលមែនពិតណាស់ : សេចក្ដីប្រាកដ, សម្ដីប្រាកដ ។ (2) (កិ. វិ.) ជាក់ច្បាស់មែន : ឃើញប្រាកដ, ដឹងប្រាកដ ។ ប្រាកដជា (និ.) មុខជា, មែនជា, ពិតជា : ប្រាកដជានឹងទៅ, ប្រាកដជាឲ្យហើយ ។ ប្រាកដប្រជា ឬ ប្រកដប្រជា (កិ. វិ.) ឬ (គុ.) មែនទែន, ពិតណាស់ : និយាយប្រាកដប្រជា; សម្ដីប្រាកដប្រជា (សរសេរជា ប្រកដ ក៏មាន ) ។