សូមជួយដាក់រូប។

វិគីភីឌាមានអត្ថបទអំពីៈ

វិគីភីឌា

ខ្មែរ

កែប្រែ

និរុត្តិសាស្ត្រ

កែប្រែ

មកពីពាក្យ កណ្ដាប់ + ចង្អេរ > កណ្ដាប់ចង្អេរ។

កណ្ដាប់ចង្អេរ

  1. ឫស្សី​មួយ​បន្ទះ ដែល​គេ​ពត់​ធ្វើ​ជា​រង្វង់ ដើម្បី​ក្ដាប់​មាត់​ចង្អេរ​ឲ្យ​រឹង។
  2. ឈ្មោះ​ឈើវល្លិ៍មួយ​ប្រភេទ ដើម​ធំ​ច្រើន​ប្រើ​ជាឧស, ជាថ្នាំ
    ដើម​កណ្ដាប់​ចង្អេរ
  3. អវយវៈដែល​ជា​កណ្ដាប់​របស់​ក្រពះ​សត្វ​ស៊ីស្មៅ មានគោក្របីជាដើម​ក៏​ហៅ កណ្ដាប់​ចង្អេរ ដែរ។

បំណកប្រែ

កែប្រែ

មើលពាក្យ

កែប្រែ

ឯកសារយោង

កែប្រែ
  • វចនានុក្រមជួន-ណាត។