ជ្រុង
ខ្មែរ
ការបញ្ចេញសំលេង
នាម
ជ្រុង
- ( ន. ) មុម, ទីមានសណ្ឋានជាកែង : ជ្រុងផ្ទះ, ជ្រុងដី ។
- ចំណិតទ្រវែង : ឪឡឹក ១ ជ្រុង ។ ជ្រុងជ្រោយ ជ្រុងដែលមានជ្រោយលយចេញ ។ មុខជ្រុង មុខដែលស្គមឡើងឆ្អឹង ។
- ភូមិនៃឃុំសារង្គ
- (គណិតវិទ្យា) side, côté បន្ទាត់ដែលខណ្ឌរូបប្លង់មួយ។
- ផ្ទៃដែលខណ្ឌរូបសូលីដមួយ។
- មុខ (សូលីដ)។
- ភូមិនៃឃុំកក់
- ភូមិនៃឃុំកិះចុង