ម្ចាស់
ខ្មែរ
ការបញ្ចេញសំលេង
នាម
ម្ចាស់
- អ្នកមានអំណាចកាន់កាប់អ្វីៗ ដែលជារបស់ខ្លួន, ឥស្សរជន : ម្ចាស់ទ្រព្យ, ម្ចាស់បំណុល, ម្ចាស់ផ្ទះ ។ល។ ម្ចាស់ខ្លួន សាមីខ្លួន, ខ្លួនរបស់ឯង ឬខ្លួនរបស់គេ ។ ម្ចាស់ជីវិត, ម្ចាស់ជីវិតលើត្បូង ឬ ម្ចាស់ផែនដី ព្រះរាជា (ក្សត្រិយ៍ទ្រង់រាជ្យ), ត្រូវប្រើពាក្យថា ព្រះករុណា ផ្សំខាងដើមជាដរាប : ព្រះករុណាជាម្ចាស់ជីវិត, ... (បុរាណប្រើជា អម្ចាស់) ។ ព្រះអង្គម្ចាស់ ព្រះរាជបុត្រ ឬ ព្រះរាជបុត្រីនៃក្សត្រទ្រង់រាជ្យ ឬក្សត្រិយ៍ទីឧភយោរាជ, ក្សត្រិយ៍ទីឧបរាជ, ទីឧបយុវរាជ, ឬក៏បុត្រាបុត្រីដែលកើតអំពីព្រះរាជបុត្ររួមនឹងព្រះរាជបុត្រី ។ អ្នកអង្គម្ចាស់ បុត្រាបុត្រីដែលមានព្រះអង្គម្ចាស់ជាបិតា ឬបុត្រាបុត្រីដែលកើតអំពីអ្នកអង្គម្ចាស់រួមគ្នាជាមាតាបិតា (ពាក្យធម្មតាដែលប្រើជាប្រក្រតីថា ម្ចាស់) ។ល។