សោតាបន្ន (--ប័ន; បា. < សោត + អាបន្ន “បានលុះ, បានសម្រេច”) អរិយបុគ្គលអ្នកបានសម្រេចលោកុត្តរធម៌ថ្នាក់សោតា (បើស្ត្រីជា សោតាបន្នា) ។ល។
