ស្មន់
( កិ. ) ខូចកាចនឹងគ្នាឬដើរហើរនឹងគ្នា (នៃបុរសស្ត្រីដែលជាប់ជាសាច់ញាតិឬដែលជាញាតិពន្ធ) : ស្មន់នឹងគ្នា (បា. សមន្ធ < សម “ស្មើ, ស្មើគ្នា” + អន្ធ “ងងឹត; ខ្វាក់” = ងងឹតស្មើគ្នា; ឬ < សំ + អន្ធ, º > ម “ងងឹតឈឹង”; បើតាមន័យនេះ គួរសរសេរជា ស្មន្ធ អ. ថ. ស្មន់ ប៉ុន្តែមិនដែលប្រើ) ។ ស្មន់អន្ធករ (--អន់-ធៈ-ក; សំ. បា. អន្ធការ “ងងឹត; យប់”) ស្មន់ ដោយមានអ្នកដទៃជួយលាក់បាំងឲ្យ : ស្មន់អន្ធករនឹងគ្នា ។ មុខស្មន់ មុខក្រសួង ឬ នាទីដែលត្រូវពិន័យតាមមាត្រាច្បាប់បញ្ញត្តអំពីស្មន់នឹងគ្នា (មើលក្នុងពាក្យ មុខ ផង) ។