បាលី
(បា.),(សំ.) (បាល៉ី) (បាលិ ឬ បាឡិ; បាលិ) ជួរព្រៃឬដងព្រៃ; ស្ពាន, របៀប; ភាសាមានរបៀប; ព្រះពុទ្ធវចនៈដែលមានគោលចារឹកនៃព្រះពុទ្ធសាសនា ។ គេច្រើនស្គាល់ថា ព្រះត្រៃបិដក ហៅថា បាលី ឬ បាឡី ។ ហៅតាមទម្លាប់ថា : ភាសាបាលី, រៀនបាលី, ចេះបាលី, និយាយបាលី, ....។