កម្ដៅ

សូមដាក់សំឡេង ។

វិគីភីឌា

ខ្មែរ

ការបញ្ចេញសំឡេង

កំដៅ[kɑm-dav]

និរុត្តិសាស្ត្រ

មកពីពាក្យ ក្ដៅ>ក+ម+្ដ+ៅ>កម្ដៅ ។ (ផ្នត់ជែក)

កិរិយាសព្ទ

កម្ដៅ

1. ធ្វើ​ឲ្យ​ក្ដៅ ។

   កម្ដៅ​សម្ល, កម្ដៅ​ពោះ; កម្ដៅ​ចិត្ត ។

   គេកម្ដៅទឹកឱ្យមានសីតុណ្ហភាព ៦០អង្សាសេ ។

បំណកប្រែ

ធ្វើ​ឲ្យ​ក្ដៅ

អង់គ្លេស : heat បារាំអ: chauffer

នាម

កម្ដៅ

1. ចំហាយ​ក្ដៅដែលភាយចេញពីសារធាតុណាមួយ ។

   កម្ដៅ​ថ្ងៃ, កម្ដៅ​ភ្លើង, កម្ដៅ​សុរា ។

បំណកប្រែ

ចំហាយ​ក្ដៅ

អង់គ្លេស: heat បារាំង: chaleur

សន្តានពាក្យ

• ក្ដៅ

ឯកសារយោង

• វចនានុក្រមជួនណាត