ខម
ខ្មែរ កែប្រែ
និរុត្តិសាស្ត្រ១ កែប្រែ
កិរិយាសព្ទ កែប្រែ
ខម
- បើកមាត់លៀនអណ្ដាត បើកភ្នែកសំដែងអាការៈឲ្យគេខ្លាច។
- ឧ. ក្មេងហ្នឹងខិលណាស់ វាហ៊ានខមដាក់ខ្ញុំ។
និរុត្តិសាស្ត្រ២ កែប្រែ
នាម កែប្រែ
ខម
- (ពហិនាម) ខ្មែរក្នុងបុរាណសម័យព្រេងនាយ។ ជាពាក្យដែលបណ្ដាជាតិក្រៅហៅខ្មែរ ដូចជាពួកលាវ សៀម ពួកទៃ និងពួកភូមា។
- ឈ្មោះអក្សរខ្មែរបែបមួយ គឺអក្សរធំកាច់ជ្រុង (ច្រើនប្រើចារនឹងស្លឹករឹត)។
- ឧ. អក្សរខម។
ពាក្យសំរង់ កែប្រែ
ឯកសារយោង កែប្រែ
- វចនានុក្រមជួនណាត មេពាក្យ ខម