ខម
ខ្មែរ
កែប្រែនិរុត្តិសាស្ត្រ១
កែប្រែកិរិយាសព្ទ
កែប្រែខម
- បើកមាត់លៀនអណ្ដាត បើកភ្នែកសំដែងអាការៈឲ្យគេខ្លាច។
- ឧ. ក្មេងហ្នឹងខិលណាស់ វាហ៊ានខមដាក់ខ្ញុំ។
និរុត្តិសាស្ត្រ២
កែប្រែនាម
កែប្រែខម
- (ពហិនាម) ខ្មែរក្នុងបុរាណសម័យព្រេងនាយ។ ជាពាក្យដែលបណ្ដាជាតិក្រៅហៅខ្មែរ ដូចជាពួកលាវ សៀម ពួកទៃ និងពួកភូមា។
- ឈ្មោះអក្សរខ្មែរបែបមួយ គឺអក្សរធំកាច់ជ្រុង (ច្រើនប្រើចារនឹងស្លឹករឹត)។
- ឧ. អក្សរខម។
ពាក្យសំរង់
កែប្រែឯកសារយោង
កែប្រែ- វចនានុក្រមជួនណាត មេពាក្យ ខម