រដ្ឋ​ធម្មនុញ្ញ ឬ រដ្ឋ​ធម្មនូញ្ញ : ច្បាប់​បញ្ញត្ត​សម្រាប់​ប្រទេស​នីមួយ​ៗ, ច្បាប់​ទុក​ជា​គោល​ចារឹក​ក្នុង​ការ​គ្រប់គ្រង​រដ្ឋ​នីមួយ​ៗ ដែល​សភា​បាន​បញ្ញត្ត​តែង​តាំង​ឡើង ។ (ច្បាប់) constitution ច្បាប់កំពូលរបស់រដ្ឋ ដែលត្រូវបានប្រើជាមូលដ្ឋានសម្រាប់បង្កើតច្បាប់ផ្សេងៗ ដើម្បីគ្រប់គ្រងរដ្ឋ។ ច្បាប់នេះកំណត់អំពីគោលការណ៍រួមនៃការបែងចែកអំណាចនៅក្នុងការគ្រប់គ្រងរដ្ឋ ដំណើរប្រព្រឹត្តទៅនៃស្ថាប័នកំពូលរបស់រដ្ឋ និង សិទ្ធិនិងការទទួលខុសត្រូវជាមូលដ្ឋានរបស់ពលរដ្ឋគ្រប់រូប។ ឧ. រដ្ឋធម្មនុញ្ញដំបូងនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាត្រូវបានប្រកាសឱ្យប្រើជា ផ្លូវការដោយព្រះបាទនរោត្តមសីហនុនៅឆ្នាំ១៩៤៧ បន្ទាប់ពីសភាជាតិបានអនុម័តរួចមក។