កំបាប

សូមដាក់សំឡេង។

វិគីភីឌា

ខ្មែរ

ការបញ្ចេញសំឡេង

• អក្សរសព្ទខ្មែរ: /កំ'បាប/
• អក្សរសព្ទឡាតាំង: /kàm-bab/
• អ.ស.អ.: /kɑmm'baːb/

និរុត្តិសាស្ត្រ

មកពីពាក្យ បាប>កំ+បាប>កំបាប។ (ផ្នត់ដើម)

នាម

កំបាប

1. មនុស្ស​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​ធ្វើ​តែ​អំពើ​លាមក​អាក្រក់។

   មនុស្ស​កំបាប (ព.ទ្រ.)។

បំណកប្រែ

មនុស្ស​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​ធ្វើ​តែ​អំពើ​លាមក​អាក្រក់

[[]] :

គុណនាម

កំបាប

1. ដែល​ប្រព្រឹត្ត​ធ្វើ​តែ​អំពើ​លាមក​អាក្រក់។

បំណកប្រែ

ដែល​ប្រព្រឹត្ត​ធ្វើ​តែ​អំពើ​លាមក​អាក្រក់

[[]] :

សន្តានពាក្យ

• បាប

ឯកសារយោង

• វចនានុក្រមជួនណាត