សូមដាក់សំឡេង។

វិគីភីឌា

ខ្មែរ

កែប្រែ

ការបញ្ចេញសំឡេង

កែប្រែ

និរុត្តិសាស្ត្រ

កែប្រែ

មកពីពាក្យ កាច់>ក+្ប+ា+ច់>ក្បាច់។ (ផ្នត់ជែក)

ក្បាច់

  1. ប្រដាប់​សម្រាប់​កែន​លេខ​មាន​ស្នូក ជ្រុង​ទ្រវែង មាន​គ្រាប់​ខ័ណ្ឌ​ជា ២ សង្កាត់, សង្កាត់​ខាង​លើ ១ ខ្ទង់ ២ គ្រាប់ ក្នុង ១ គ្រាប់ ទុក​ជា ៥. សង្កាត់​ខាង​ក្រោម ១ ខ្ទង់ គ្រាប់ ជា​គ្រាប់​រាយ។ ជួន​កាល​គេ​ហៅ​ថា ក្បាច់​ចិន
  2. ការ​រចនា​វិចិត្រ​ផ្សេង​ៗ, បុរាណ​សរសេរ “ក្បេច”។
    ប្រាសាទនគរ​វត្ត​មាន​ក្បាច់​ដ៏​វិចិត្រ។
  3. បែបនៃស្នៀតគុន
  4. (វិចិត្រសិល្បៈ) decoration, ornement រូបរចនាដែលមានលក្ខណៈវិចិត្របង្កើតចេញពីទិដ្ឋភាព ឬ រូបភាព អ្វីមួយសម្រាប់តុបតែងលម្អស្ថាបត្យកម្ម ឬវត្ថុផ្សេងៗ។ ឧ. ក្បាច់ភ្ញីភ្លើង ក្បាច់ចក ក្បាច់ពងត្រី ក្បាច់ធ្មេញក្របី។ល។

ពាក្យទាក់ទង

កែប្រែ

សន្តានពាក្យ

កែប្រែ

បំណកប្រែ

កែប្រែ

ឯកសារយោង

កែប្រែ
  • វចនានុក្រមជួនណាត